Wystawa czasowa 2018

Karol Wieczorek „Cienie”

Główny sponsor: O&S Computer Soft

Wystawa ma charakter przekrojowy i pokazuje prace Karola Wieczorka od końca lat 70. Eksponaty pochodzą ze zbiorów własnych Autora oraz z kolekcji Muzeum Historii Katowic, Galerii Szyb Wilson w Katowicach-Janowie oraz BWA w Katowicach. Są wśród nich rysunki, obrazy oraz instalacje, wykonywane za pomocą różnorodnych technik, często według oryginalnego pomysłu Autora. Wystawie towarzyszy katalog. 

O twórczości Karola Wieczorka

Istnieje sztuka, wiecznie zaskakująca widza, budząca w nim poczucie niepewności, zbijająca z tropu nieustannymi zmianami konwencji rysunkowej, barwy, przestrzeni. Tutaj wszystko zależy od stopnia inwencji artysty: pragnie on uwolnić się od wszelkich więzów logiki, porwać nas w świat oszałamiający, gdzie wszystko może się zdarzyć, ale od siły jego wyobraźni zależy, jak daleko nas w ten świat pociągnie. Patrząc na obrazy Karola Wieczorka rzeczywiście ma się wrażenie, że wszystko może się tutaj zdarzyć, postacie zmieniają proporcje jak w krzywym zwierciadle, domy w mieście falują, w krajobrazie pojawia się nadnaturalnej wielkości motyl… Szczególną cechą tego malarstwa jest właśnie przejmująca gra pomiędzy tym, co konkretne, namacalne – i tym, co pojawia się jako sam znak, błysk, migotanie. Czasem rozkwita na powierzchni realistycznie namalowanych przedmiotów, to znów rozrasta się w przestrzeni, przesłani konkretną rzeczywistość, rozpuszcza ją w płynnym kolorze, deformuje. Przykładając się do tego malarstwa miary formalne, powiedzieć by można, że łączy ono w sobie elementy hiperrealizmu, sztuki psychodelicznej i brutalnego, skłonnego do karykatury ekspresjonizmu. Rządzą tu inne prawa, brzydota przestaje być brzydotą, pospolitość – pospolitością, nawet i w obrazach bardziej szarych, bardziej rzeczowych niż inne. Malarstwo to posiada tak silne, tak wyróżniające się napięcie, że każde dzieło jest tu częścią całości, komentarzem do innych dzieł. Konwulsyjność formy, karykaturalność widzenia nie przytłaczają patrzącego atmosferą grozy, okrucieństwa. Artysta mówi rzeczy okrutne, niesamowite – ale jednocześnie roztacza przed naszymi oczami takie bogactwo barw, kształtów, taką rozmaitość zdarzeń, że świat cały zamienia się w baśń, w kolorowy, kalejdoskopowy sen. Pełen obsesji ale też przesycony magią marzenia, upojenia.

Andrzej Osęka

O Autorze

Urodzony w Bytomiu w 1949 roku. Studia: krakowska Akademia Sztuk Pięknych, Wydział Grafiki i Malarstwa w Katowicach. Dyplom 1972 z wyróżnieniem i medalem. W latach 1974–1976 i 1989-1990 stypendysta Funduszu Rozwoju Twórczości Plastycznej Ministerstwa Kultury i Sztuki.

Zrealizował 16 wystaw indywidualnych w Katowicach, Krakowie, Warszawie, Cieszynie i Paryżu. Udział w kilkudziesięciu wystawach sztuki polskiej w kraju i za granicą m.in. w: Paryżu, Wiedniu, Bratysławie, Pradze, Koszycach, Budapeszcie, Moskwie, Berlinie, Düsseldorfie, Darmstadt, Barcelonie, Madrycie, Ystad, Göteborgu¸ Dessau, Nowym Jorku, Kuwejcie. Brał udział w aukcjach sztuki polskiej w: Palais Gallerie, Espace Cardin, Targach Sztuki Współczesnej „Fiac” Grand Palais w Paryżu. Prace w zbiorach: Muzeum Narodowe w Krakowie, Muzeum Śląskie w Katowicach, Muzeum Górnośląskie w Bytomiu, Muzeum Historii Katowic, BWA – Katowice, Biblioteka Narodowa w Warszawie, Muzeum Okręgowe w Bielsku Białej, a także w zbiorach prywatnych, między innymi w Paryżu, Berlinie, Dubaju, Londynie, Warszawie i Nowym Jorku (m.in. w kolekcji Woody Allena).

Nagrody na wystawach okręgowych, nagroda w ogólnopolskim konkursie na okładkę miesięcznika „Polska” 1972, wyróżnienie i nagroda na Salonie Zimowym „Radom 81”, dwa srebrne medale i dwa wyróżnienia na Bielskich Jesieniach, wyróżnienie na Międzynarodowym Biennale „Wobec wartości”, nagroda Grand Prix International d’art Contemporain de Monte Carlo, nominacja do Paszportu „Polityki” w 1993 r, I nagroda na Ogólnopolskim Triennale Autoportretu w Radomiu 2006, nagroda na 3 Międzynarodowym Konkursie Rysunku – Wrocław 2006, nagroda na Ogólnopolskim Triennale Grafiki 2006, nominacja do „Cegły Janoscha 2007”