Ekspozycja cyklu prac rzeźbiarskich pod wspólnym tytułem OBECNOŚĆ jest zaproszeniem do refleksji, do wejścia w ciszę – chcę by moje rzeźby przemówiły za mnie. Świadomie nie nadaję tytułów poszczególnym kompozycjom. Nadanie tytułu określa, ujawnia tajemnicę, demaskuje to, co może wydarzyć się w spotkaniu. W poszukiwaniu obecności Ukrytego, sięgam ku źródłom kultury. Chcę widza prowadzić do źródeł jego własnej jaźni, nie dając mu opisu, a ukazując sposób budowy świata. Kompozycje nie definiują tematu – ale inspirują do własnych przemyśleń.
Dr Paweł Jach
„(…) Paweł Jach zarówno w swoim myśleniu jak i realizacjach stara się stawiać pytania, podnosi wagę wątpienia i niepokoju, który wzywa do poszukiwań. Rzeźbiarskie konkretyzacje tych poszukiwań mają charakter czysto abstrakcyjny i służą odniesieniu do dynamiki działania, nie zaś budowie przedstawienia czy alegorii. Duch jest tu (szczęśliwie) zasadą, nie konkretnym kształtem, i ta zasada, która modyfikuje zastane, organiczne formy jest za każdym niemal razem odmienna. Upatruję w tej różnorodności największą wartość tych prac jako przemyślanego cyklu”.
Dr hab. Prof. APS Maciej Zychowicz (fragment recenzji pracy doktorskiej pt. „Na drodze do Ukrytego”)
„(…) Intencją artysty jest nakłonienie widza nie tyle do klasycznego, jedynie estetycznego oglądu ale inspiracja do przeżyć o wiele głębszych. Obiekty te nie poddają się jednoznacznej interpretacji. Artysta dąży do tego by jego rzeźby stały się świadectwem jego wiary, według Arystotelesa mimesis jest swego rodzaju stwarzaniem na nowo, zgodnie z prawami możliwości prawdopodobieństwa, stanowi zatem wzbogacenie rzeczywistości. Paweł Jach buduje pamięć formy, to fizyczne doświadczenie materialności obiektów. Każda z tych form implikuje następną, są to kompozycje otwarte. Tworzy je pod sztandarem wiary.”
Prof. Mariusz Białecki (fragment recenzji pracy doktorskiej pt. „Na drodze do Ukrytego”)
Paweł Jach
Urodzony 11 sierpnia 1979 roku w Tarnowskich Górach. Absolwent Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W roku akademickim 2003/2004 stypendium na Universitat Politecnica de Valencia, Facultat Bellas Artes. W 2005 roku uzyskał dyplom w pracowni prof. Bogusz Salwińskiego.
W roku 2016 uzyskał stopień doktora sztuki w dziedzinie sztuki piękne, prezentując cykl rzeźbiarski oraz rozprawę doktorską pt.: „Na drodze do Ukrytego”.
Pracownik naukowo-dydaktyczny macierzystego Wydziału. Obecnie adiunkt prof. J. Kucaby, w pracowni rzeźby dla studentów Wydziału Malarstwa oraz Edukacji Artystycznej. Prowadzi aktywność twórczą na polu rzeźby, malarstwa i rysunku.