Wczoraj w ramach „Niedzieli w Pałacu” gośliliśmy wspaniałego artystę, człowieka dla którego taniec, muzyka, sztuka stanowią poezję i prozę życia. Henryk Konwiński taniec ma we krwi i to on stanowi sens działania, a jego „życie – tańcem jest pisane”.
Henryk Konwiński to artysta totalny, wybitny tancerz, choreograf, reżyser, pedagog, wieloletni solista baletu Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu. Związany zawodowo z Operą Śląską w Bytomiu.
Jego dorobek choreograficzny obejmuje niemal wszystkie pozycje baletu klasycznego oraz wiele opracowań do muzyki współczesnej. Jest także reżyserem i inscenizatorem wielu spektakli operowych, musicalowych i operetkowych oraz teatralnych.
Nie sposób wymienić wszystkie Jego artystyczne realizacje, lecz warto przypomnieć niektóre z nich. Pierwszą dużą rolą, jaką mu powierzono, była postać Merkucja w operze Romeo i Julia Sergiusza Prokofiewa w Teatrze Wielkim w Poznaniu. Z kolei w Bytomiu jako tancerz zadebiutował na scenie Opery Śląskiej w 1973 roku w Don Kichocie Minkusa. W roli choreografa zadebiutował w 1972 roku w poznańskim, studenckim Teatrze Nurt, gdzie zrealizował polską prapremierę Operetki Gombrowicza. Jako reżyser operowy w roku 1978 zadebiutował w Bytomiu, wystawiając Salome Richarda Straussa.
To są artystyczne debiuty, po których dla Pana Henryka otworzyła się niezwykle bogata, zróżnicowana, piękna podróż artystyczna.
Na Śląsku nie ma sceny, na której Pan Henryk nie tworzył. Jego choreografię czy ruch sceniczny możemy podziwiac w takich spektaklach jak: „Skrzypek na dachu”, „Kabaret”, „Pocałunek kobiety pająka”, „Kordian”, „Iwona Księżniczka Burgunda”, „Operetka” czy „Krzesła”.
Uwielbiany przez ukochanych tancerzy, współpracowników, widzów kreśli swoje wizje artystyczne w największych, prestizowych teatrach operowych, muzycznych, operetkach i scenach dramatycznych. Zachwyca krytyków muzycznych, którzy określają Go objawieniem w balecie.
Po zrealizowaniu melodramatycznej „Traviaty” i demonicznej „Salome” w Operze Śląskiej, krytycy piszą: „Henryk Konwiński demonstruje skalę swego sugestywnego talentu jako reżyser i choreograf obdarzony ogromną inwencją i bogactwem środków wyrazu”.
Wspaniały mentor i nauczyciel ceniący bardzo więź z drugim człowiekiem. Wychował wspaniałych artystów baletu, którzy nadal kontynują jego styl i wizję, przekazując je swoim uczniom.
Pan Maciej Figas -dyrygent i dyrektor Opery Nova w Bydgoszczy określił go mianem „arystokraty wśród artystów”. Jest człowiekiem niezwykle szarmanckim, przepięknie się wysławia. Należy do niewielkiego już grona osób, które potrafią czarować słowem. Przywiązuje do każdego wypowiadanego słowa taką samą wagę, jak do baletowego pas. Każde ma swój takt i melodię.
I tak jeszcze wiele można opowiadać o Mistrzu, Jego świecie i muzyce.
Podczas spotkania mięliśmy przyjemność oglądać fragment baletu z „Don Kichota” Minkusa w choreografii Henryka Konwińskiego, a zatańczyli dla nas artyści Opery Śląskiej, zjawiskowa Ellen Bremer z Australii i niezwykle uroczy Alberto Pecetta z Włoch prezentując najwyższy poziom i wrażliwość muzyczną.
Państwo możecie zobaczyć artystów w spektaklach Opery Śląskiej.
PATRONAT MEDIALNY
